Vanochtend ontbeet ik met pancakes in het restaurant
dat bij Quality Inn hoort. Dit restaurant staat los van het motel op
hetzelfde terrein, waar nog meer Mojave activiteiten worden
ontplooid. Het motel verstrekt een coupon ter waarde van $ 6,-
waarmee je in het restaurant een keuze kon maken, eventueel met
bijbetaling. Na het ontbijt pakte ik in en vertrok. Ik reed over Rt
160 terug in de richting waar ik gisterenmiddag vandaan gekomen was.
Het landschap was afwisselend, maar bestaat steeds uit woestijn.
Rechts waren bergen te zien en ook langs deze weg werd regelmatig
gewaarschuwd voor overstromingsgevaar.
Onderweg tussen Tuba City en
Monument Valley
In Kayenta, waar voor mij onverwacht eveneens een
ketenmotel bleek te staan, sloeg ik linksaf, Rt 163 op. Niet ver
buiten Kayenta kwam ik de eerste vrijstaande rotsen al tegen, als
een voorproefje van Monument Valley. Als je daar in de buurt komt,
zie je van ver de karakteristieke rotsen al staan. Ik reed tot de
poort van het park, maar ging er niet binnen omdat ik de route door
de Valley of the Gods wilde rijden, die beter berijdbaar schijnt te
zijn voor gewone auto's dan de route door Monument Valley. De bergen
zijn overigens goed zichtbaar vanaf de weg.
Monument Valley
Ik reed verder naar Mexican Hat, dat in een kloof
van de San Juan River ligt. Hier lunchte ik met een sandwich, waarna
ik verder reed naar The Valley of the Gods. Deze vallei lijkt op
Monument Valley met allerlei losstaande rotsen. Ze zijn er in
verschillende formaten en bieden een bijzondere aanblik, die ik nog
nergens eerder heb gezien. Door de vallei loopt een dirt road, een
grintweg van ca. 15 mijl. De weg is goed te berijden met een gewone
auto, behalve als het (veel) geregend heeft. De route slingert
rondom de verschillende 'monumenten' en was bijzonder rustig. Ik
werd door een auto ingehaald en kwam er drie tegen.
San Juan River
bij Mexican Hat
Valley of the Gods
Valley of the
Gods
Het was een fraaie rit door deze vallei, waarbij het
stralende weer bijdroeg aan het moois dat er te zien was.
Direct nadat ik de valley verlaten had, stuitte ik
op de Moki Dugway, een pasweg die steil omhoog gaat en 300 meter
hoogte overbrugt. Als je terugkijkt zie je de Valley of the Gods en
in de verte Monument Valley liggen. De Dugway is een fraai stukje
weg, maar niet te vergelijken met dit soort wegen in de Alpen.
Moki Dugway
Boven gekomen sloeg ik linksaf richting Muley Point.
Een zandweg van 3 à 4 mijl leidt naar een punt aan de rand van het
plateau dat ik zojuist via de Moki Dugway had beklommen. Vanaf dat
punt kijk je op de canyon van de San Juan River die hier een lus
maakt die te vergelijken is met Horseshoe Bend. Ook dit uitzichtpunt
is de moeite van een bezoek zeker waard.
Uitzicht vanaf Muley Point
Ik reed terug naar de verharde weg en reed naar
Natural Bridges National Monument, een tamelijk klein park waarin
verschillende door de natuur gevormde bruggen zijn te zien. Met de
jaarpas mocht ik gratis naar binnen, waarna ik de loop reed. Ik
stopte bij de viewpoints en bekeek de bruggen, die nu allemaal over
een droge rivierbedding stonden. Als het geregend heeft en de rivier
vol water staat, zijn dit inderdaad bruggen en wordt hun vorm nog
steeds veranderd door de slijpende werking van het water.
Natural Bridges
National Monument
Nadat ik de route had gereden zette ik koers naar
Blanding, waar ik overnachtte in Fourcorners Inn.
Afgelegde
afstand 241 mijl, opnieuw een prachtige dag.
Ga voor foto's naar mijn albums op Webshots. Klik
hier
(opent in nieuw venster)
