Op deze dag wilden we Pilanesberg bezoeken.
Tijdens de voorbereidingen voor deze reis hadden we gesproken over
een bezoek aan het Krüger Wildpark. Als je in Zuid-Afrika bent, wil
je immers ook wat van de natuur zien... In een telefoongesprek
raadde
Willem Nap ons een reis naar Krüger af, het zou te ver
zijn voor de beperkte tijd die we hadden en bovendien, zei hij, hier
vlak bij hebben wij ook een wildreservaat, waar je hetzelfde kunt
zien als in de grote wildparken.
Toen we hier afgelopen zaterdag aankwamen en onze
plannen voor deze week bespraken, bood Willem ons aan om met ons mee
te gaan naar Pilanesberg. Het was deze woensdag immers een verplichte
vrije dag in verband met de verkiezingen. Hij moest zijn personeel
vrijaf geven en zijn fabriek platleggen en kon dus wat tijd vrij maken om ons Pilanesberg te
laten zien. We namen zijn aanbod dankbaar aan en besloten
gisteravond om vanmorgen om 5:00 uur te vertrekken. De meeste dieren
zijn het actiefst in de vroege morgen, dus moesten we proberen zo
vroeg mogelijk na de openstelling van het park te arriveren.
Willem stond om 4:55 uur bij ons aan de deur,
waarna we op tijd vertrokken. Het was nog helemaal donker en vrij
fris. Aan de oostelijke hemel was al wel wat licht te zien. Het was
extreem rustig op de weg, mede door het vroege tijdstip, maar zeker
ook door de nationale vrije dag. We
reden Marina uit en vervolgens rechtsaf naar de bekende 4-way stop,
waar de handel op dit tijdstip nog stillag. Hier draaiden we naar links,
dezelfde weg die we gisteren naar Hartebeespoort hadden gereden.
Toen we bij Broederstroom kwamen, gingen we dit keer linksaf, waar
we bij een benzinestation tankten. Net als bij veel andere diensten
was ook hier volledige service aanwezig: de auto werd
volgetankt, de ramen gewassen en het geld gewisseld door een zeer
attente zwarte werknemer.
We reden verder en lieten het berglandschap rondom
Hartebeespoort Dam achter ons, waarna we een vlakker gebied
binnenreden, waarin nogal wat mijnen gevestigd zijn. Behalve een
flinke krottenwijk in de buurt van zo'n mijn zagen we maar heel
weinig bewoning. We konden flink doorrijden, de maximumsnelheid op
deze tweebaansweg was 120 km/u, maar daar zaten we regelmatig flink
boven. Inmiddels werd het snel lichter. Na 6:00 uur werd de lichtstreep aan de oostelijke hemel snel groter en binnen een half uur
was het compleet licht en konden we alle kleuren zien. We reden
voorbij de toegangshekken van Sun City, een entertainment stad, die als ingang van
Pilanesberg gebruikt kan worden en reden iets verder naar
Bakubung Gate, een ingang zonder casino's en andere vermakelijkheden.
Bij de poort waren de souvenirverkopers hun
stalletjes aan het opbouwen. Enkele aapjes renden rond op zoek naar
wat eetbaars. Willem meldde zich bij de kassa, gaf zijn
kentekengegevens op en betaalde de toegang voor ons drieën. Daarna
reden we het park binnen. Dat zag er wel even anders uit dan het
Leeuwenpark bij Honeydew. Om te beginnen is dit park veel groter. De
informatie meldde een oppervlakte van 55.000 ha.. Dat is iets
kleiner dan de Noordoostpolder. Verder is het landschap er
afwisselender dan in het leeuwenpark en leven de dieren hier echt in
het wild. Leeuwen en andere roofdieren moeten door jagen zelfstandig
aan de kost zien te komen, van bijvoedering is alleen bij hoge
uitzondering sprake. Overal in het park zijn wegen aangelegd, enkele
hoofdwegen zijn geasfalteerd, het merendeel bestaat uit zandpaden
van een roodachtig bijzonder goed stuivend zand.
We mochten ons gelukkig prijzen dat Willem bij ons
was. Hij was hier al vaker geweest en bleek aardig wat ervaring te
hebben in het zien van wilde dieren. Zonder zijn opmerkingsgave
hadden we minder dan 50% gezien dan wat we nu hebben gezien.
Bovendien hadden we ook minder doelgericht onze weg kunnen zoeken
door het park. Belangrijk bleken de dammetjes, (stuw)meertjes waar
de dieren zich verzamelen en waar sommige dieren hun leefgebied
hebben. We zagen deze dag heel veel:
Visvangend vogeltje (L) en
broedende aalscholver (R)
Opdrogende aalscholver
Rooibok of Impala
Filmpje van Rooibokkies aan de
kant van de weg
Kudde
Blauwe wildebeesten (Gnoes) (L) en Blauwe wildebeesten met Zebra's
(R)
Zebra's met Blauwe wildebeesten
Naast vogels en relatief ongevaarlijke graseters
zagen we ook gevaarlijke dieren waaronder enkele leden van de "Big
Five". De Big Five werden vroeger beschouwd als het moeilijkst te
bejagen, tegenwoordig ziet men de Big Five als de dieren die lastig
voor de camera te krijgen zijn en die men met het fototoestel
"bejaagd" moet hebben. De Buffel, Leeuw, Luipaard, Neushoorn en
Olifant vormen de Big Five. De Leeuw zagen we gisteren al in het
leeuwenpark. Vandaag hebben we geen "katten" gezien. Ze zijn alleen
actief als ze op jacht zijn en jagen doen ze alleen als ze honger
hebben. De kans om ze te zien is dus klein. Ook de buffel zagen we
niet. De neushoorn en de olifant wel en beide meerdere keren:
grazende Grijze Neushoorns of
Renoster, zoals de Afrikanen zeggen
Etende Olifanten, ze eten graag
bladeren en takken
filmpje van etende Olifant
Naast deze twee leden van de Big Five zagen we nog
enkele andere imposante dieren. De levensgevaarlijke Krokodil
(waarvan we alleen de kop boven het water van een dammetje zagen
uitsteken) en de eveneens levensgevaarlijke Nijlpaarden, die her en
der in de dammetjes verkoeling en beschutting zochten, maar door ons
ook in grazende toestand werden gezien. En last but no least de
giraffen. Hier hebben we lang naar moeten zoeken, maar aan het eind
van de middag zagen we ze tussen de bomen lopen. Het zijn dieren die
meteen opvallen, maar om ze te zien moet je wel net op de plek zijn
waar zij zich ook bevinden.
Krokodil
Nijlpaarden in het water
Nijlpaarden te land om gras te
eten
Pilanesberg is een prachtig park met goed berijdbare
wegen en een goede bewegwijzering. Pilanesberg Center is een gebouw
waar souvenirs verkocht worden en waar we koffie dronken. Rondom dit
gebouw renden de aapjes heen en weer omdat ze weten dat er wel eens
iets van de tafels valt als bezoekers daar eten of koffie drinken.
Tussen de middag verlieten we het park even om in
het Manyane Resort een voortreffelijke warme maaltijd te nemen. De
kwaliteit van het eten en van de bediening was te vergelijken met
het restaurant waar we gisteravond aten. En ook hier was de prijs
zeer billijk te noemen. Het was bijzonder rustig op het terras, ook
al was het vandaag wel een algemene vrije dag. Na de maaltijd reden
we het park weer in en keken nog uitgebreid rond op plekken waar we
nog niet geweest waren, maar we bezochten ook plaatsen waar we
eerder al waren. De dieren verplaatsen zich ook en zo kun je op
dezelfde plek weer iets nieuws zien.
Overzicht Pilanesberg
Een van de vele dammenin Pilanesberg
Springbokjes, het symbool van
Zuid-Afrika
Giraffen, lang gezocht,
eindelijk gevonden
Nadat we de giraffen gezien hadden werd het
langzamerhand tijd om terug naar huis te gaan. We moesten rekening
houden met een reistijd van 1,5 uur, iets langer dan vanmorgen, want
toen was het heel rustig onderweg. Willem wilde nog even stoppen bij
de souvenirshops bij de uitgang van het park of anders bij
Hartebeespoort Dam. We reden het park uit en Willem kon inderdaad
niet slagen bij de souvenirverkopers bij de poort. Karel wel.
Souvenirverkoop bij Bakubung
Gate, Pilanesberg
Net buiten de poort bevond zich een flink
Plakkerskamp waarvan de huisjes heel wat verder uit elkaar staan dan
in het kamp Zandspruit. Ook hier moet men dichterbij de grote stad
woekeren met de ruimte en is er op het platteland meer plaats
beschikbaar voor huisjes. Desondanks leeft men hier niet in zeer
luxueuze omstandigheden.
Plakkerskamp bij Pilanesberg
Op de terugweg werden we geconfronteerd met de
gebruikelijk beelden: Veel mensen lopen langs de weg, stemlokaaltjes
met enorme rijen wachtende kiezers, diverse mijnen met bijbehorende
krottenwijken, verkoop van allerlei goederen op kruisingen en in de
buurt van een krottenwijk een flinke troep geiten die onordelijk en
zonder enig toezicht over de weg heen en weer liep tussen het
verkeer.
Geiten op de weg
Na een voorspoedige reis kwamen we rond 17:30 uur in
Sonnedal aan, waar we eerst uitpuften en toen brood trachtten te
kopen in het winkelcentrum waar we inmiddels bijna blindelings naar
toe kunnen rijden. Dat hadden we beter eerder kunnen doen want in
verband met de verkiezingen en de nationale vrije dag was ook de
supermarkt (eerder) dicht. Gelukkig bood het naastgelegen
benzinestation uitkomst. Daar kochten we voor een habbekrats luxe
broodjes, die we even later smakelijk opaten.
Niet al te laat naar bed, want de dag begon vroeg en
was intensief, maar wel zeer de moeite waard.
Ga voor foto's naar mijn albums op Webshots. Klik
hier (opent in nieuw venster)
