Vanmorgen stonden we voor zondagse begrippen vroeg
op. Om 8:00 uur zou Willem voor staan zodat we mee konden rijden
naar de kerk in Pretoria. De dienst begint daar om 9:00 uur en het
is ongeveer 70 km rijden. Na een goede nachtrust en een eenvoudig
ontbijt vertrokken we in de richting van de snelweg.
Meteen werden we weer geconfronteerd met talloze
mensen die in beide richtingen langs de weg liepen. Duidelijk is dat
de meeste mensen geen eigen vervoermiddel hebben en heel veel lopend
doen. Wel rijden er veel taxibusjes rond, herkenbaar aan de gele
streep die over de zijkant is aangebracht. Deze busjes stoppen
onverwachts, voegen ook onverwachts weer in en zijn met een
handgebaar tot stilstand te brengen, waarna je mag instappen.
We draaiden de snelweg richting Pretoria op en
kwamen toen langs een zeer uitgestrekt 'plakkerskamp' met allemaal
bouwsels van hout en blik. In deze kampen woont de arme zwarte
bevolking. De kampen zijn veelal voorzien van elektriciteit en
water, maar de verdere levensomstandigheden zijn primitief. Op de
weg was het niet druk en we konden goed opschieten tot bij Pretoria.
Daar werd op de andere weghelft aan de weg gewerkt, waardoor er een
flinke file stond. Vanmiddag zouden we niet langs deze weg, maar
door de stad terugrijden. Ook bij deze wegwerkzaamheden werd druk
gevlagd door mensen die met dit werk blijkbaar hun boterham
verdienen.
De kerk van de Gereformeerde Gemeente in Nederland
te Pretoria staat in een woonwijk, net als alle huizen en bedrijven
achter solide hekwerk met elektrische draden. Deze ochtend zou er in
de kerk aandacht besteed worden aan de moord of de familie Van den
Bosch, die leden van deze kerk waren. De hele familie was aanwezig
en de gelezen preek sloot aan bij de droevige gebeurtenissen die
niet alleen de familie, maar ook de Nederlandse gemeente getroffen
hebben. De ouderling las een preek van ds. M. van Beek over Jesaja
41:14. De orde van dienst is precies zoals in Nederland en ook de
gebruikte Bijbelvertaling en Psalmberijming zijn identiek aan die
van de Reformatorische kerken in Nederland.
Na de kerkdienst reden we door de stad naar huis. We
zagen de Parlementsgebouwen en het Voortrekkersmonument en
natuurlijk weer de inmiddels bekende beelden van lopende zwarten
langs de weg en de enorme krottenwijk in de buurt van Lanseria. We
dronken koffie bij Willem op het terras en later op de middag aten
we daar soep met brood.
Aan het eind van de middag gingen we naar de andere
reformatorische kerk in de omgeving, de Gereformeerde Gemeente in
Randburg. Deze kerk stond heel wat dichterbij ons huisje. Qua
liturgie lijkt de dienst wat minder op wat we in Nederland gewend
zijn. De schriftlezing en het zingen gebeuren in het Zuid-Afrikaans,
waarbij er staande gezongen wordt. Verder vertoonde de dienst toch
voornamelijk vertrouwde trekken. Geen wonder als je bedenkt dat
vrijwel alle kerkgangers Nederlands zijn (geweest) De preek die
gelezen werd was van ds. Chr. van der Poel en ging over het achtste
gebod, vanuit de Heidelbergse Catechismus. In deze kerk was
het minder druk dan in de gemeente in Pretoria. Men vertelde ons dat
er de afgelopen tijd nogal wat gezinnen zijn vertrokken naar o.a.
Canada.
Na de dienst reden we in het donker terug naar huis.
Dat bleek inderdaad een bijzondere ervaring. Er is weliswaar
straatverlichting, maar die is net als in Nederland niet voldoende
fel om een duidelijk zicht te bieden op de weg en vooral op de
bermen. En het geloop van mensen langs de kant van de weg gaat ook
gewoon in het donker door. Alle reden dus om voorzichtig te rijden
en goed op te letten, want met name de vele taxibusjes maken
geregeld de meest onverwachte manoeuvres.
We dronken koffie bij Willem en praatten over
Nederland, onze school en de toestand in Zuid-Afrika. Duidelijk werd
ons wel dat het allemaal veel gecompliceerder ligt dan (linkse)
organisaties in Nederland ons willen laten geloven. Het bestaan van
een eerste en derde wereld vlak naast elkaar levert nog steeds
problemen op. Ondanks dat de apartheid is afgeschaft leven de
verschillende bevolkingsgroepen nog steeds naast elkaar en is er in
de praktijk nog volop sprake van grote verschillen in welvaart, werk
en ontwikkeling tussen blank en zwart.
We gingen op tijd slapen, want maandag moeten we
vroeg naar de school om het eindgesprek met de studenten te houden.
Ga voor foto's naar mijn albums op Webshots. Klik
hier (opent in nieuw venster)
Reageren? Stuur mij een
e-mail