Het ontbijt bij Super 8 in Lancaster stelde niet veel voor, ik had dat inmiddels ook niet meer verwacht. Super 8 is me dit jaar in het algemeen tegengevallen (Uitzonderingen in North Bay en Sault Sainte Marie daargelaten) terwijl het in vorige jaren een prima keus was.

Om 9.00 uur reed ik eerst naar de Tabernacle, maar het zag er daar nog zeer verlaten uit. Bovendien leek het me slim, gezien de te verwachten hitte deze dag, om hier pas vanmiddag naar toe te gaan. Ik besloot om eerst de stoomtrein te nemen. Ik reed via Rt. 896 naar Strasburg en toen via 741 naar het station van Strasburg Railroad. Er werd al volop gestookt, maar de eerste trein zou pas om 11.00 uur vertrekken.

Dus reed ik een rondje door het gebied, waarbij ik zoveel mogelijk binnenwegen nam. Overal waren Amish actief: op boerderijen, in tuinen en langs de weg. De bedrijven zagen er prima en goed onderhouden uit. Onder bepaalde voorwaarden worden moderne hulpmiddelen gebruikt.

Ik arriveerde op tijd bij de trein en kocht een kaartje voor coach. (Een ritje duurt 45 minuten en kan desgewenst ook in een restauratierijtuig worden doorgebracht, onder het genot van hapjes en drankjes) De trein wordt gerund door oudere mensen, die dit met zichtbaar enthousiasme doen.

     

Voor het vertrek werd er een heel reglement voorgelezen, zodat de maatschappij niet aansprakelijk kon worden gesteld voor afgerukte ledematen en andere mogelijk rampen. De trein vertrok om 11.00 uur met veel gefluit en het luiden van de rangeerbel. Er volgde een mooi ritje door het Amishlandschap, compleet met toelichtingen. De rijtuigen zijn schitterend gerestaureerd en alles gaat er professioneel, maar toch ontspannen aan toe.

Na 20 minuten bereikten we Paradise, het eindpunt van dit toeristische lijntje. De locomotief werd naar de achterkant van de trein gerangeerd en de terugreis begon. Een minuut of vijf voor aankomst op het beginpunt passeren de twee treinen elkaar; er wordt met twee treinen een halfuursdienst verzorgd.

Engine 475 passeert Egine 90

Op het station in Strasburg is veel te doen en te zien: een Amishvrouwtje doet er de was met een wasmachine die door een benzinemotor wordt aangedreven, er rijden miniatuur treintjes (zowel handbediend als een stoomtrein op schaal, waarmee kinderen een ritje kunnen maken) Bovendien is er om de 15 minuten een trein die vertrekt of aankomt. Veel te zien dus!

Engine 475 rijdt Strasburg binnen

Na een lunch in het restaurantje stak ik de weg over en ging het spoormuseum Railroad Museum of Pennsylvania binnen. Er is een grote hal met allerlei locomotieven en rijtuigen. Zeer on-Amerikaans is deze hal niet voorzien van airco en dat zorgde voor hoge temperaturen op deze dag.

Alles wat binnen stond was perfect gerestaureerd en onderhouden. Buiten stond heel wat materieel dat nog opgeknapt moet worden. Er was in dit museum veel te zien, te leren en te doen, waarbij opviel dat er zoveel aandacht aan kinderen wordt besteed.

Pennsylvania Railroad Museum

Na het bezoek aan het museum reed ik door het hete Strasburg terug naar Lancaster om de tabernakel te bezoeken. Naast het Mennonite-centre bevindt zich een kopie op ware grootte van de tabernakel, voor zover de bouwgegevens bekend zijn. Een dame gaf een instructieve en duidelijke uitleg. Fotograferen mocht hier niet. Met mijn combinatieticket had ik ook toegang tot de presentatie "Who are the Amish?", een fraaie multimediaproductie over deze bevolkingsgroep, die hierop een verhelderend licht wierp.

Vervolgens reed ik naar Rt 222 en volgde die weg in oostelijke richting naar Ephrata en Reading. Er was inmiddels wat bewolking gekomen, maar regenen deed het hier niet. In Reading boekte ik een kamer bij Comfort Inn aan Rt 222 Business.

Om 10.00 PM startte er onverwachts een schitterend vuurwerk, waarop ik een prima uitzicht had vanaf de parkeerplaats van het motel.

 

 

Afgelegde afstand vandaag: 115 mijl

Afgelegde afstand totaal: 4199 mijl

 

Ga voor foto's naar mijn albums op Webshots. Klik hier (opent in nieuw venster)

 

Reageren? Stuur mij een e-mail