Afgelopen nacht sliep ik goed en lang, al was ik wel een paar keer wakker door (verkeers)geluid en mogelijk door enige jetlag. Om 8.00 uur nam ik een ontbijtje bij Mc. Donalds in Danvers, na uitgecheckt te hebben bij Motel 6. Daarna reed ik over route 114 naar Salem (MA) om het museum over de heksenprocessen, Salem Witch Museum, te bezoeken.

Toen ik voor de eerste keer voorbij het museum reed, bleek het nog niet open te zijn. Ik reed wat rond in de omgeving en merkte dat dit inderdaad een oud deel van de Verenigde Staten is. Zo ontbreekt het bekende rechthoekige wegennet en staan er opvallend veel oude(re) gebouwen, die vaak in steen zijn uitgevoerd.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rond 10 uur parkeerde ik in een garage vlakbij het museum. Toen ik buitenkwam bleek de garage in een oud deel van Salem te liggen, waar geen auto's rijden en veel winkeltjes met wicca artikelen te vinden zijn. Ook liepen er nogal wat zeventiende eeuws aandoende lieden rond. Ik had de tijd om hier rustig rond te kijken omdat ik niet meteen het museum binnenkon, ik moest wachten op de 11.30 uur presentatie in het museum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het eigenlijke museum is een grote rechthoekige ruimte met diorama's over de gebeurtenissen in 1692, toen tientallen mensen werden verdacht van hekserij en verschillenden zelfs werden gedood. Een voor een werden de diorama's verlicht, terwijl het verhaal werd verteld.

Naast het geven van feitelijke informatie deed men ietwat laatdunkend over de zeventiende - eeuwse kerkelijke leiders en probeerde men op z'n minst begrip te vragen voor Wicca en Keltische godsdiensten, als zijnde gelijkwaardig en inwisselbaar voor de grote godsdiensten.

 

Alles bijeen word je ongeveer een uur beziggehouden in het museum. Nu een bezoekje aan de souvenirafdeling ging ik de auto halen en reed verder in oostelijke richting.

Op deze fraaie, zonnige dag was het een mooie rit in de richting van Cape Ann. Ik kwam door Gloucester, waar ik even op de kade keek naar de enorme visserschepen die hiervandaan op de Great Banks gaan vissen. Het verhaal 'The Perfect Storm' is hier geboren...

Ik vervolgde mijn weg rond de kaap, maar van de zee was maar weinig te zien, door alle private properties. De plaatsjes die ik tegenkwam zijn allemaal supertoeristisch. Na het rondje om de kaap reed ik langs de Oceaankust naar het noorden, tot iets voorbij Salisbury. Daar reed ik west over rt. 110, een mooie weg door beboste heuvels en enkele flinke steden, tot ik op rt. 38 stuitte, die ik een eindje zuid reed, om bij Tewksbury onderdak te vinden bij Motel 6.

 

Afgelegde afstand vandaag: 136 mijl

Afgelegde afstand totaal: 170 mijl

 

Ga voor foto's naar mijn albums op Webshots. Klik hier (opent in nieuw venster)

 

Reageren? Stuur mij een e-mail