De laatste dag van deze schitterende vakantie...

Vanmorgen vertrok ik om ongeveer 8.45 uur uit Lowell en reed via Alden Nash rechtstreeks naar de snelweg. Om op de luchthaven in Detroit te komen rekende ik op een autorit van 2 à 3 uur, afhankelijk van de drukte. Erg druk was het gelukkig niet en ik kon lekker doorrijden, op enkele kleine vertragingen wegens wegwerkzaamheden na. Via I 96, I 275 en een stukje I 94 arriveerde ik omstreeks 11.00 uur bij Alamo om mijn auto weer in te leveren. Ze vroegen mij met welke maatschappij ik ging vliegen. Omdat er drie terminals op de luchthaven zijn, is het van belang de juiste bus te nemen vanaf de autoverhuurder, om zodoende in de juiste terminal terecht te komen. Mijn vlucht van Detroit naar Newark werd namens Continental Airlines verzorgd door North West Airlines en daarvoor moest ik instappen in bus 43.

Ook op Detroit airport stonden hele rijen automaten, waarmee je inchecken kunt voor je vlucht. Op mijn gegevens reageerde het apparaat echter niet, zodat ik de balie probeerde. En daar lukte het wel. North West werkt zo nauw samen met Continental dat de bagage meteen tot Amsterdam doorgelabeld werd en ik ook al een boardingpass incl. stoelnummer van de vlucht van Newark naar Schiphol kreeg.

Na de gebruikelijke controle van lijf, leden en goederen kon ik de beveiligde zone van Detroit Metropolitan Airport binnenstappen. Deze terminal was heel groot en van alle gebruikelijke winkeltjes, restaurantjes en zelfs een treintje voorzien. Met het monorail-achtige treintje kon je van de ene kant van de terminal naar de andere rijden, zodat de loopafstand beperkt bleef.

De Airbus 310 die me naar Newark zou brengen, vertrok iets te laat. Het viel me op dat zo'n Airbus heel wat stiller is dan bijv. een Boeing 737. De captain voorspelde 'a bumpy flight' en hij kreeg gelijk. Ondanks of dankzij het prachtige zomerweer was er veel turbulentie, zodat het vliegtuig nogal tekeer ging.

Iets te vroeg kwamen we aan in Newark, dat een thuishaven van Continental Airlines is. Dat was te zien ook. Overal waar ik keek, zag ik de blauwe staarten met wereldbol van Continental. Op grote vliegtuigen en op kleintjes. Eén van de drie aanwezige terminals op Newark wordt volledig door Continental gebruikt. Aangezien ik naar een andere terminal moest voor mijn aansluitende vlucht naar Amsterdam, nam ik het treintje dat heen en weer pendelt tussen de verschillende terminals. (Opm. Tegenwoordig rijdt Continental Airlines met een bus tussen de terminals heen en weer. Daardoor hoef je niet opnieuw de security-check te ondergaan bij het wisselen van terminal)

Op Newark airport was het warm (bijna 100 F.) Dat voelde ik alleen buiten. In de terminals wordt flink gekoeld door Airco, iets wat je in Amerika werkelijk overal tegenkomt. Ik belde met mijn laatste kleingeld even naar huis om te melden dat alles volgens plan verliep en toen had ik nog ruim de tijd om rond te kijken, wat aankopen te doen en wat te eten en te drinken voordat ik rond 6 uur de Gate opzocht.

Ook vandaag vloog Continental met een Boeing 767 op Amsterdam. Ik had een plaats in het midden, bij het gangpad, net boven de voorkant van de vleugel. Dat bleek een gunstige plaats te zijn. Het vliegtuig geluid was veel minder aanwezig dan meer naar achteren. Een ander gelukje was, dat de plaats naast me leeg bleef, zodat ik een hoop ruimte tot mijn beschikking had.

Twintig minuten voor de vertrektijd werden we al van de gate geduwd, maar toen waren er nog 25 vliegtuigen voor, zodat we uiteindelijk met een half uur vertraging vertrokken. Snel na take off kregen we aperitief en daarna dinner: lekker rundvlees, iets plakkerige bami, een prima broodje en een mierzoet stukje gebak als toetje. De witte wijn was ook goed, maar niet gratis. Daarna kwam men met een drankje toe, waarna het licht werd gedimd voor de komende 3,5 uur.

 

Afgelegde afstand vandaag: 150 mijl

Afgelegde afstand totaal: 6466 mijl

 

Ga voor meer foto's naar mijn albums op Webshots. Klik hier (opent in nieuw venster)

 

Reageren? Stuur mij een e-mail