Vanochtend reed ik eerst naar Ada, om een bezoekje te brengen aan mijn oom, die bezig was de basement van een nieuw huis af te timmeren. Het was een enorm groot vrijstaand huis, dat onderdeel uitmaakte van een resort, een wijkje waar dat soort huizen groepsgewijs wordt gebouwd. De route die hij me wees liep niet over M21, maar over Grand River Drive, een mooie weg langs de rivier, met aan de linkerkant beboste heuvels.

Daarvandaan reed ik (langs covered bridge en de hoofdkantoren van Amway) naar Grand Rapids, waar ik een bezoek bracht aan het seminarium van dr. Beeke, de PRTS. De school beschikt sinds kort over een prachtig gebouw aan Leonard Street in East Grand Rapids. Ik werd opgewacht door Henk Klein, een van de medewerkers, die mij rondleidde door het gebouw en me achterliet in de ruimgesorteerde bookshop, waar nieuwe boeken tegen (voor Nederlanders) absurd lage prijzen worden verkocht.

Vandaar reed ik naar 28 Street, de winkelstrip van East Grand Rapids om wat inkopen te doen, waarna ik door de woonwijken terugreed naar E. Belt Line, waar de Frederik Meijer Gardens te vinden zijn. In 2003 was ik daar ook al eens, maar toen hadden we niet zo veel tijd. Vandaag wilde ik een wat uitgebreider bezoek aan deze botanische tuinen / beeldenpark brengen.

Ik kocht een kaartje en ging naar binnen. Eerst bezocht ik de tropische kas, waar allerlei planten uit diverse hete klimaten (zowel vochtige als droge) te zien waren. Blikvanger was de Orchideeënmuur, die opgericht werd ter nagedachtenis aan Anne Frank en alle andere kinderen die in de Holocaust om het leven zijn gekomen. De tuinen worden gefinancierd door Frederik Meijer, die een keten van superstores in Michigan en enkele andere staten in de Midwest heeft, maar ook veel anderen leveren een bijdrage aan het in standhouden van deze tuinen.

Nadat ik de tropische afdeling had gezien, liep ik via de Kindergarden (die in 2003 nog in aanbouw was) waar kinderen zich bezig kunnen houden met waterspelletjes, andere natuurkundige experimenten en een fraaie maquette van het Grote Meren gebied naar de boerderij. Daar is te zien hoe het boerenleven vroeger geregeld was. Ook vind je daar oude landbouwgewassen en informatie over de manier van verbouwen en oogsten.

Vervolgens liep ik terug naar de halteplaats van de tram, die een rondje door de beeldentuin maakt. Als je de beelden wilt zien en het is zomers warm, dan kun je beter met de tram gaan, want de beeldentuin is behoorlijk uitgestrekt.

De tram werd bestuurd door een gepensioneerde piloot en een gepensioneerde onderwijzer gaf uitleg over de beelden die we zagen. In het park staan heel veel beelden, en de collectie groeit nog steeds. De stijl varieert van klassiek tot (zeer) modern. Opvallend zijn de diverse beelden van paarden: Een beeld in brons, dat suggereert van wrakhout gemaakt te zijn staat aan het begin van de rondrit. Een modern, maar goed te herkennen beeld.

Op een andere plaats in het park trof ik Leonardo da Vinci's Horse aan. Dat is de blikvanger van beeldentuin. Nergens anders ter wereld kun je dit schitterende paard in die omvang bekijken. In de tentoonstellingsruimte is te zien op welke manier men dit reusachtige bronzen paard heeft kunnen gieten, iets waar generaties beeldhouwers tegenop hebben gezien.

Nadat ik in het gebouw nog even had rondgekeken, reed ik via Ada over M 21 terug naar Lowell. Bij Meijer tankte ik een beetje benzine, hopelijk net genoeg om morgen in Detroit met een nagenoeg lege tank te arriveren. We aten thuis supper, waarna ik inpakte, afscheid nam van mijn familie en niet al te laat ging slapen.

 

Afgelegde afstand vandaag: 54 mijl

Afgelegde afstand totaal: 6316 mijl

 

Ga voor meer foto's naar mijn albums op Webshots. Klik hier (opent in nieuw venster)

 

Reageren? Stuur mij een e-mail