Dinsdag 19 juli 2005

 

Vorige
Start
Omhoog
Volgende

 

 

Het motel in Lillooet bood geen ontbijt, vandaar dat ik bij A&W in het dorp een portie French toast en koffie nam. French toast is hier de naam voor wentelteefjes en niet voor 'gewoon' geroosterd brood, een eigenaardigheid waar je gewoon weer eens in moet trappen om je te herinneren hoe het ook weer zat met die toast.

Bridge River bij LillooetDaarna vervolgde ik mijn weg over 99 North, richting Cache Creek. Het landschap is hier uitgesproken droog. Er groeit hetzelfde als aan de Colombia River in Washington: wat verdroogd gras en vetplantachtige struikjes. Op de boerderijen, die flink bevloeid worden, groeit gras en ginseng, onder zwart zeildoek. Er zou ook vee moeten lopen, maar dat heb ik niet gezien.
Het landschap is zo droog omdat het in de regenschaduw van de Costal Mountains ligt: regenbuien vanaf de Oceaan laten hun water vallen op de westelijke hellingen van de bergen, waardoor er aan de achterkant (oostkant) van de bergen geen of bijna geen regen valt.

Cache Creek is nog een behoorlijk eind rijden vanaf Lillooet en steeds is het landschap Savanne-achtig en droog. Merkwaardig land is dit: als je stevig doorrijdt, kun je binnen 12 uur de Grote Oceaan, Hooggebergte met sneeuw en een semi-woestijn landschap met Mediterrane temperaturen bewonderen...

Bij Cache Creek, dat bestaat uit een verzameling motels, tankstations en wegrestaurants houdt weg 99 op. Je komt dan automatisch op Highway 1 terecht, de snelweg die ook door Vancouver loopt. Stel jezelf bij snelweg in deze omgeving geen vier- of zesbaansweg voor, Hwy 1 bestaat hier slechts uit twee banen. Desondanks wordt er stevig doorgereden, ook door de truckers.
Ik reed oost, richting Kamloops, door het nog steeds droge landschap. Toch was het afwisselend en mooi.

Platte wagens met twee lagen containersEn de trein was nooit ver uit de buurt. Waar al die goederen heen moeten, was mij niet duidelijk, maar ze reden hier met enorm lange treinen (meer dan 120 wagons) heen en weer. Twee locomotieven ervoor, vaak een locomotief achteraan en daartussen allerlei wagons met diverse goederen. Veel hout, ongezaagd, maar ook gezaagd en ingepakt in plastic folie, andere wagons hadden een onduidelijke inhoud. Containers vervoerden ze ook per spoor, op lange platte wagens waarop ze er twee op elkaar zetten, net als in de VS.

Kamloops is een flinke stad in een dal, waar verder niet veel te beleven valt. Het schijnt een plaats te zijn, waar veel slachthuizen staan. De weg gaat daarna verder naar Salmon Arms en Revelstoke. Het landschap wordt van lieverlee groener: omdat het verder van de bergen afligt, regent het hier vaker. Maar vandaag regende het niet. Ook nu was het stralend weer met slechts enkele hoge wolken in een helderblauwe lucht.

Het is verbazend dat je zo lang in één richting (hoofdzakelijk oost) onafgebroken door berglandschap kunt rijden. Heel anders dan in de Alpen, waar je betrekkelijk snel overheen bent. Hier kun je rustig meer dan twee dagen in dezelfde richting steeds door de bergen rijden. Vergelijken met de Alpen heeft sowieso niet veel zin. Alles is ruimer, weidser en vooral ongerepter. De mens is hier nog niet zolang aanwezig en dat is te zien.

Op Mount RevelstokeIk bereikte Revelstoke, een spoorwegknooppunt aan de voet van Mt. Revelstoke, een Nationaal Park bestaande uit een weg van 26 km lengte naar de top van de berg. Ik kocht een jaarpas voor de Nationale Parken, want ik wilde nog meer parken bezoeken en dan heb je zo'n jaarpas er snel uit. Op dit soort kleinere wegen zie je wel volop haarspeldbochten en de weg klimt dan ook vrij steil omhoog. Er zijn verschillende uitzichtpunten, waar de aandacht op diverse aspecten van de omgeving wordt gevestigd. Bovenop de berg zijn diverse korte wandelingen uitgezet. Helaas wemelde het er van het ongedierte. Bescherming tegen muggen en andere insecten is hier onmisbaar!
Ook moet je oppassen voor beren, hoewel ik die niet gezien heb. Ik liep wat rond en genoot van de verschillende vergezichten, waarna ik op gemak terugreed naar beneden, om in Revelstoke een slaapplaats te zoeken.

Ik at een voortreffelijke Penne op een terrasje aan de hoofdstraat, kocht een spuitbus muggenspray bij de plaatselijke drugstore, boekte een kamer bij Super 8, keek nog even naar de passerende treinen en toen was het tijd voor nachtrust.

Trein in Revelstoke BC

 

Afgelegde afstand vandaag: 285 mooie mijlen

Afgelegde afstand totaal: 1506 mijl

 

Ga voor meer foto's naar mijn albums op Webshots. Klik hier (opent in nieuw venster)

 

Reageren? Stuur mij een e-mail

 

 

 

 

 

Vorige | Start | Volgende

Deze site is voor het laatst bijgewerkt op 03 oktober 2007