Ook tijdens deze nachtvlucht lukte het om een beetje
te slapen. Er was minder turbulentie dan op de heenweg, maar we
zaten iets ongunstiger omdat we dichtbij de toiletten zaten en dus
enige hinder ondervonden van heen en weer geloop. Ik had het idee
dat er ook iets minder geslapen werd omdat de vertrektijd nogal wat
vroeger was dan vorige week toen we pas om 23:00 opstegen.
Toen we volgens het infoschermpje boven de Noord
Afrikaanse kust vlogen, kon ik enkele goedverlichte Libische steden
zien liggen. Daarna klom het vliegtuig nog een kilometer hoger tot
11.000 m. en kregen we de meeste turbulentie van de hele vlucht te
verduren. Ongeveer anderhalf uur voor de geplande aankomsttijd
kregen we hete doekjes, gevolgd door ontbijt en koffie. Wij vlogen
toen boven de zuidhellingen van de Alpen, maar het was helaas nog
net iets te donker om dat goed te kunnen zien. We zagen wel sneeuw,
als lichte plekken in de buitenwereld, maar om details te kunnen
zien, was het nog niet licht genoeg.
Doordat we eerst de Alpen nog over moesten, begon de
daling iets later en verliep deze wat steiler en sneller dan bij de
aankomst op Johannesburg. Toen we volgens de schermpjes recht voor
het vliegveld vlogen, bleken we nog niet te landen, maar cirkelden
een rond(j)e boven het Zwitserse landschap. We waren dus nog te
vroeg, ondanks ons verlate vertrek. Na die flinke 8, zetten we de
daling wel door en landden om 6:12 uur op Kloten, Zürich. Deze keer
werden we wel netjes bij een slurf afgeleverd en konden we na enige
tijd uitstappen.
We hadden een uur tijd om over te stappen op de
aansluitende vlucht naar Brussel en hadden berekend dat dat
ruimschoots genoeg zou moeten zijn, wat ook het geval bleek. We
konden vlot met het treintje mee dat ons van de E-pier naar de
A-pier bracht. De douanebeambten hadden het niet druk en maakten
zich ook niet druk, wij konden meteen doorlopen naar de prachtige
vertrekhal met de vele chique taxfree shops. Op de meeste
luchthavens zie je dezelfde soort winkels. Johannesburg viel op door
de Afrikaanse producten, Kloten viel opnieuw op door de
exclusiviteit. Kaviaar en extreem dure dranken en horloges worden niet op elke
luchthaven te koop aangeboden, in Zürich wel.
De A-pier bleek gebruikt te worden voor Europese
vluchten. We moesten nogmaals een security check ondergaan en konden
toen doorlopen naar de gate. Het instappen begon op tijd en de
vlucht scheen op tijd of slechts iets vertraagd te zullen
vertrekken. Toen iedereen zat en de deur gesloten was, maakte men
buiten de bagageruimte weer open en loste de containers met de
koffers. De captain vertelde ons dat enkele transferpassagiers niet
waren komen opdagen en dat men daarom hun bagage ook niet mee wilde
nemen. Het oponthoud zou een minuut of vijf duren. Dat werden er 45.
Toen men klaar was met de koffers en de containers weer geladen
waren, zei de captain dat we ons timeslot verspeeld hadden en de
vlucht opnieuw moest worden ingepland. Uiteindelijk vertrokken we om
even over 8:00 uur.
Na 55 minuten, een croissantje, een koffie en een
chocolaatje landden we op Zaventem. We hadden een mooie vlucht met
helder weer, waarop we veel van het aardoppervlak zagen. Voor zover
we konden zien stemde de werkelijkheid aardig overeen met de
atlas... Zaventem is niet bijzonder groot en na een korte rit
stonden we bij de gate en konden uitstappen. Er volgde een heel
lange wandeling naar de bagageband waar we toch nog even moesten
wacht op onze koffers. De Belgische douaniers stelden ons geen
lastige vragen, waarna we naar het station liepen en een kaartje
voor de trein naar Goes kochten.
De trein stond al klaar en ook op Brussel centraal
kwam onze aansluitende trein naar Roosendaal al spoedig aanrijden.
Door een merkbaar groener landschap dan een week geleden reden we
naar Nederland, waar we in Roosendaal overstapten op de stoptrein
naar Vlissingen. Om 12:30 was ik thuis, een lange reis en veel
ervaringen en indrukken rijker...
Ga voor foto's naar mijn albums op Webshots. Klik
hier (opent in nieuw venster)
Reageren? Stuur mij een
e-mail