Inhoud van deze pagina
Van Kapelle naar Zaventem
Vanmiddag stond ik om 15:35 uur op het station in
Kapelle te wachten op de trein naar Roosendaal. De trein was er op
tijd, ik stapte in en zocht Karel op, die in Goes al was in gestapt.
Het was een grijze dag met af en toe lichte regen. Onder de
bewolking reden we met de stoptrein naar Roosendaal, waar we op tijd
aankwamen. We hadden bijna 20 minuten tijd om over te stappen op de
Internationale trein naar Brussel, die vanaf de andere kant van het
perron vertrok. Ook in deze trein was in de 1e klas plaats genoeg
voor ons en onze koffers. We reden met stops in Antwerpen en
Mechelen in een klein uur naar Brussel Centraal.
Brussel-Centraal is helaas geen fraai en overzichtelijk station.
De perrons zijn smal, er staan heel veel pijlers om het dak te
ondersteunen, de informatie over het treinverkeer is niet op de
perrons te raadplegen, de trappen zijn smal en bevinden zich op
onlogische plaatsen, kortom geen plaatje. Er wordt wel driftig
gewerkt, dus hopelijk gaat het verbeteren. Ondanks deze beperkingen
ontdekten we toch waar onze trein naar Brussels Airport vertrok,
waarna we het perron opzochten en even later vertrokken naar
Zaventem, zoals het vliegveld nog steeds wordt genoemd. Verwarrend
is wel dat er ook een station in het dorp Zaventem is, vanwaar je
beslist niet het vliegveld kunt opwandelen. Het is dus belangrijk om
goed op te letten naar welk station de trein je brengt. Overigens
reden wij Zaventem dorp voorbij. Station Brussel-Noord passeerden we twee keer
op deze dag.
Vroeger kon je op dit station overstappen op de trein naar het
vliegveld, maar dat is afgeschaft. Alles verloopt nu via Brussel-Centraal. Men schijnt wel bezig te zijn om de luchthaven ook
vanaf station Mechelen toegankelijk te maken per trein. Als dat
gerealiseerd wordt, is dat waarschijnlijk een verbetering voor
reizigers vanuit Nederland.
Precies op tijd om 18:10 uur stapten we uit de trein
op het station van
Brussels
Airport. Met de lift gingen we naar boven en zochten we onze
incheckbalie van
Swiss op. Ik had thuis al ingecheckt via web check-in, maar voor
je kofferlabel moet je gewoon nog in de rij gaan staan bij de balie.
Deze rij was heel kort, zodat we snel aan de beurt waren en onze
koffers werden gelabeld tot Johannesburg. Voordeel van web check-in
is natuurlijk wel, dat je 24 uur voor vertrek al je plaats in het
vliegtuig kan kiezen. De (reçu) sticker van het bagagelabel werd
eenvoudig op
ons printje van de e-boardingpass geplakt. Het was dus zaak dat
printje te bewaren tot we onze koffer in Johannesburg hadden
opgehaald, want alleen met dit reçu konden we aantonen dat we
koffers hadden afgegeven. Gezien de waardevolle inhoud van de
koffers, waaronder allerlei Nederlandse producten die men in
Zuid-Afrika node moet ontberen, was het van belang om onze koffers
kritisch te volgen.
Terug naar boven
Van Zaventem naar Zürich
Aangezien Zürich, onze eerste bestemming, voor het
luchtverkeer binnen Schengen valt, hoefden we in Brussel nog niet
door de douane. Een controle van de instapkaart volstond om
toegelaten te worden tot de vertrekhallen voor passagiers. Onze gate
was in pier A en dat is een heel eind lopen. Pier A ligt los van de
rest van de luchthavengebouwen, zodat je als passagier door een
tunnel onderdoor het platform moet lopen om uiteindelijk de pier te
bereiken. We hadden echter tijd genoeg en namen dus eerst nog een
koffie en aten een hapje in het centrale gebouw. Opnieuw viel de
rust en de overzichtelijkheid van deze luchthaven op. Brussel is
vele malen rustiger en relaxter dan het hysterische Schiphol.
Om op de A pier te komen, moesten we uiteraard wel
de security check passeren. De apparaten in België staan behoorlijk
kritisch afgesteld. Zo moest de broekriem uit en piepte het poortje
zelfs nog op de blisterverpakking van een pakje sportlife. En Karel
moest zijn flesje Dubbelfriss afgeven. Men vertrouwde hem helaas
niet op zijn eerlijke gezicht. Het zou niet de
laatste keer zijn dat we deze security check meemaakten...
Brussels Airport (Zaventem)
A-pier
AVRO RJ100 van Swiss aan de
A-pier op Zaventem
Bij de gate stond ons vliegtuig nog niet klaar, maar
ca. 30 minuten voor vertrek kwam de
AVRO RJ100 aangereden om zijn passagiers vanuit Zürich te laten
uitstappen. Niet veel later mochten wij aan boord van deze
fluisterjet, een opvallend vliegtuig met de vleugels aan de
bovenkant van de romp en vier straalmotoren. Het toestel staat
bekend om de geringe hoeveelheid geluid die het produceert en om
zijn geschiktheid voor starts en landingen op korte banen. Om 19:40
uur mochten we instappen. Het vliegtuig zat lang niet vol, slechts
zo'n 30 van 100 plaatsen waren bezet.
Interieur AVRO RJ100
Om 20:05 uur werden we van de gate geduwd en een
minuut of 10 later waren we in de lucht. Doordat het weer zo grijs
en somber was vlogen we heel lang door de wolken voordat we
eindelijk blauwe lucht zagen. Van België zagen we niks, pas boven
Zuid-Duitsland en Zwitserland vielen er gaten in de bewolking. Toen
was het inmiddels al donker en zagen we dus niet veel meer dan
lichtjes van dorpen, steden en snelwegen, wat overigens wel een heel
fraai zicht was. Tijdens de vlucht werden wij verzorgd met een
broodje kip, een drankje en het obligate chocolaatje dat je op elke
vlucht van Swiss krijgt. Het maakt niet uit hoe vroeg of laat op de
dag je vliegt, een chocolaatje aan het eind van de vlucht hoort er
gewoon bij.
Zwitsers bleken ook in de lucht efficiënt te
werken, want slechts 2 minuten na de geplande aankomsttijd landden
we om 21:10 uur op de luchthaven
Kloten bij Zürich. Na een zeer kort ritje stopte het vliegtuig
midden op het platform. Er werd een trap tegen de deur gereden,
waarover we uitstapten en meteen in de gereedstaande bus liepen. Die vertrok na enkele minuten en zette ons na een korte rit
tussen allerlei stilstaande en taxiënde vliegtuigen door af bij de terminal. Het verwerken
van kleine aantallen passagiers lijkt op deze manier efficiënter te
verlopen dan via de bekende slurf. Bovendien bespaarde men op deze
manier op ruimte aan het luchthavengebouw, want ons vliegtuig had
dus geen gate nodig om ons uit te laten stappen.
Zürich Airport bleek een schitterende luchthaven te
zijn. Er zijn
veel duty free shops waar artikelen werden verkocht die je elders
niet ziet. De gebouwen waren super schoon en er hing een ontspannen
sfeer. Ook hier was het veel minder druk dan op Schiphol, maar wel
wat drukker dan op Zaventem, omdat er nogal wat mensen overstapten,
net als wij.
Terug naar boven
Van Zürich naar Johannesburg
We moesten voor onze aansluitende vlucht naar terminal E, de pier waar
alleen internationale vluchten aankomen en vertrekken. We gingen nu wel langs de douane en konden toen doorlopen naar het
ondergrondse treintje dat de terminals A en B verbindt met E. Na een
automatisch ritje van 3 minuten stonden we in gebouw E en konden
op zoek gaan naar onze gate. Hier volgde een extra controle van ons
paspoort en onze instapkaart, waarna er een stempeltje op de
instapkaart werd gedrukt. Men liet niet zomaar iedereen in het
vliegtuig naar Johannesburg stappen. Dat vliegtuig stond trouwens al
gereed, een
Airbus 340-300. Dat is een groot viermotorig vliegtuig waarin
bijna 300 mensen mee kunnen vliegen.
Vanaf 22:00 uur begon het instappen. De stoelen
stonden in rijen van 2 bij de raampjes en rijen van 4 stoelen in het
midden. Wij zaten in het midden aan de rechterkant. De stoel naast
mij bleef leeg. Wij werden iets later dan de geplande vertrektijd
van de gate geduwd en stegen om 23:00 uur in het donker op. Op de
schermpjes in de stoelen konden we de koers van het vliegtuig volgen.
We vlogen eerst noord, maar draaiden algauw naar het westen af, om
vervolgens pal zuid te koersen voor een vlucht van iets meer dan 10
uur, die ons 8424 km verder zou brengen.
Al gauw na het opstijgen kwamen de etens- en
drinkenskarren tevoorschijn. Omdat wij tamelijk ver naar achter
zaten duurde het tot circa 0:00 uur voordat we ons aan ons dinertje
konden zetten. Lasagne of Kip was het menu. Wijntje erbij, drankje
toe. Daarna gingen de lichten uit en konden we proberen wat te
slapen.
Ga voor foto's naar mijn albums op Webshots. Klik
hier (opent in nieuw venster)
Terug naar boven
Reageren? Stuur mij een
e-mail