Vanmorgen
vertrok ik om even over 8:00 uur en nam breakfast in een restaurant
in Gardiner. Daar werd vandaag gewerkt met een buffet, zodat ik kon
bepalen wat ik wel en niet at. Ongelofelijk om te zien wat
Amerikanen op de vroege morgen allemaal weg kunnen werken. Ik reed
daarna voor de vijfde keer de fraaie toegangspoort van North
Entrance door en sloeg nu in Mammoth linksaf, om het noordoostelijke
deel van Yellowstone National Park te bezoeken.
Op weg
naar
Tower-Roosevelt stopte ik enkele keren bij uitzichtpunten. Ik
nam de (onverharde) eenrichtingsweg over Blacktail Plateau, waar
vooral de gevolgen van de enorme branden in 1988 nog goed te zien
waren, al liggen de meeste verbrande bomen inmiddels op de grond en
kleurt het bos alweer flink groen.
Resten van de
bosbranden van 1988
Bleached Cliffs,
een thermisch gebied aan Yellowstone River
Ik nam een
kijkje bij Petrified Tree en reed toen naar Tower Fall, een mooie
waterval die na een kort loopje van de parkeerplaats te bereiken is.
Deze waterval lijkt op de watervallen in Yellowstone Canyon.
Canyon van
Yellowstone River bij Tower Fall. Duidelijk zijn verschillende lagen
lava te zien
Na het
bezoek aan Tower Fall reed ik terug naar het kruispunt en sloeg
rechtsaf, richting
Cooke City. Het is nog een heel eind naar de Northeast Entrance. Het grootste deel van deze weg loopt door brede
valleien, waar volop bisons graasden. Ook aan deze weg werd
gewerkt, iets wat je in de VS voortdurend tegenkomt. En men doet dat
grondig. De weg was hier compleet verdwenen en werd vanaf de
fundering opnieuw aangelegd.
Bison tussen
Tower-Roosevelt en Cooke City
In Cooke
City nam ik lunch, waarna ik de
Beartooth Highway opreed, een
schitterende pasweg op de grens van Wyoming en Montana. Ik stopte
geregeld om foto's te maken en reed de onverharde weg naar de
uitkijktoren boven de bossen bij Beartooth Cliff.
Op weg naar
Beartooth Pass (zuidzijde bij Cooke City)
Uitkijktoren bij
Beartooth Cliff (9811 ft = ca. 2982 m.)
Laatste
haarspelden voor Beartooth Pass
Het duurt
overigens lang voordat je de echte pas bereikt. Steeds komt er een
nieuwe haarspeldbocht, waarna de weg weer verder omhoog loopt.
Eindelijk stond ik boven op een hoogte van 10947 ft (= ca. 3333 m.)
Het eerste deel van de afdaling is schitterend. Opnieuw haarspelden
en prachtige vergezichten. De rit over Beartooth Pass is zeer de
moeite waard!
In Red
Lodge sloeg ik rechtsaf om via rt. 308 en 310 naar
Lovell te rijden.
Vanuit het prachtige groene dal aan de noordkant van Beartooth Pass
kwam ik terecht in een zeer dor en droog gebied, het Bighorn Basin.
Dit enorme bekken ligt tussen verschillende uitlopers van de Rocky
Mountains en ontvangt daardoor weinig regen. Er stromen wel rivieren
en die worden gebruikt om landbouw mogelijk te maken.
Weg door Bighorn
Basin
Bighorn Basin
In Lovell
sloeg ik linksaf Rt. Alt 14 op. Ik had een redelijke vlakke weg naar
Interstate 90 verwacht, die gaandeweg groener zou worden. Het bleek
echter dat ik om in de bossen te komen nog een pas moest nemen. Deze
lag op 9430 ft. (= ca. 2874 m.) Veel haarspeldbochten en zeer steile
wegen. Aan de andere kant van de pas werd het inderdaad groener,
maar beneden op de vlakte groeit ook weinig.
Rond 19.30
uur bereikte ik Sheridan, waar ik een kamer nam bij
Trail's End Motel.
Mooie dag met fris weer door de hoogte.
Afgelegde
afstand 298 mijl.
Ga voor foto's naar mijn albums op Webshots. Klik
hier
(opent in nieuw venster)